Fuzuli Bercesteler

Bercesteler

Döğülmeye söğülmeye koğulmaya billâh 
Hep râzıyım ammâ ki efendim senin olsam 
* * * 
Eylesen tûtîye tâlim-i edâ-yı kelîmât 
Sözü insan olur ammâ özü insan olmaz 
* * * 
Ey dil ki hecre doymayıp istersin ol mehi 
Şükr et bu hâle yoksa gelir yüz belâ sana 
* * * 
Cevr odı yaktı beni yanımda durma ey gönül 
Bir tutuşmuş âteşem kurb-ı civârımdan sakın 
* * * 
Edemem terk Fuzûlî ser-i kûyın yârin 
Vatanımdır vatanımdır vatanımdır vatanım 
* * * 
Ey Fuzûlî câna yetmişem gönülden şükr kim 
Bağladım bir dil-bere kurtardım ancan cânımı 
* * * 
Cân u dil kaydını çekmekten özüm kurtardım 
Cânı cânâneye ettim dili dildâra fedâ 
* * * 
Ah eylediğim serv-i hırâmânın içindir 
Kan ağladığım gonce-i handânın içindir 
* * * 
Dostum âlem seninçün ger olur düşmen bana 
Gam değil zîrâ yetersin dost ancak sen bana 
* * * 
Esîr-i gurbetiz biz senden özge âşinâmız yok 
Ayağın kesme başınçin bizim mihnet-serâlardan 
* * * 
Kıldı zülfün tek perişan hâlimi hâlin senin 
Bir gün ey bî-derd sormazsın nedir hâlin senin 
* * * 
Ne yanar kimse bana âteş- i dilden özge 
Ne açar kimse kapım bâd-ı sabâdan gayrı 
* * * 
Cân u ten oldukça menden derd ü gam eksik değil 
Çıksa can hâk olsa ten ne can gerek ne ten bana 
* * * 
Avâreler felekzedeler mübtelâlarız 
Alemde bir muhabbete kalmış gedâlarız 
* * * 
Hâlî etmiştir mahabbet beni benden dostlar 
Ayb kılman âlemde görseniz bî-pervâ beni 
* * * 
Demen kim adli yok yâ zulmü çok her hâl ile olsa 
Gönül tahtına andan özge sultân olmasın yâ Rab 
* * * 
Tutuştu gam oduna şâd gördüğün gönlüm 
Mukayyed oldu ol âzâd gördüğün gönlüm


Fuzuli